Liszha's scrappy world

Stessen leek wel een reünie. Al voor het stoplicht bij afslag RAI zien we collega's. En dat gaat zo de hele avond door. Voor de voorstelling, tijdens de pauze en na de voorstelling. Een echt stessen-onderonsje.





De avond erna een zeer geslaagde India party.



En dan is eigenlijk mijn weekend alweer om en wordt het weer mooi weer. Gelukkig hebben mijn katten wel tijd om er van te genieten.




Maar ik moet weer aan het werk.
Via Heraklion en Groningen eindigen we onze werkdag op luchthaven Eindhoven om vervolgens in Geldrop het hotel in te gaan.
Op Groningen vraag ik naar Wiendeld, een ATC-box lid die ook regelmatig mijn blog leest en op GRQ werkt. Af en toe mailen we elkaar wat luchtvaartgrapjes maar een ontmoeting had nog niet plaatsgevonden.
Hij is bij een andere kist bezig hoor ik. Dat is jammer dan, denk ik, maar net als ik klaar ben met tellen staat er een (jonge)man in de deuropening die me 3 zoenen geeft. Dat moet Wiendeld dus wel zijn. Helaas moeten we het kort houden, het werk roept ons weer.

's Avonds gaan we met de hele crew eten bij de Chinees aan de overkant. Dat klinkt trouwens goedkoper dan het was. Heerlijk Thais gegeten. Of was het nu Kantonees? Ik weet niet meer, in ieder geval was het heerlijk.
De volgende dag uitgebreid ontbeten en heerlijk lang nagetafeld met 2 meiden van de crew.

Als we om 13.10 ons weer melden voor de taxi die ons naar de luchthaven gaat brengen concludeer ik dat ik in ieder geval lekker uitgerust ben.
In een hotel heb je je eigen spullen niet om je heen en hoef je dus niet te koken, niet op te ruimen. Alles wordt voor je gedaan. Je hoeft alleen maar een beetje te chillen. En ook al was het dan geen geweldig opwindende omgeving het was toch wel weer eens lekker.

Zaterdag vrij omdat ik zondag heel vroeg moest melden. En wie staat er buiten een sigaretje te roken. Juist ja, Mieke, ook al iemand die ik via het bloggen heb leren kennen. Zij is grondstess en heeft haar blog ondergebracht bij ATC-box. Helaas ook hier even snel elkaar gedag zeggen en weer gehoor geven aan het werk dat roept.

Medeblogger Peter ga ik volgende week voor het eerst ontmoeten. Ik krijg dan een rondleiding in de bagagekelder. Iets wat ik altijd al eens heb willen zien.

Dat maakt dus dat ik in korte tijd drie mensen ontmoet heb die ik anders straal voorbij zou zijn gelopen. En zij mij natuurlijk.
Zo associaal is computeren dus niet!