Mensen vinden mij een roker. Er zijn zelfs mensen, en dat zijn er echt niet weinig, die menen mij ooit te hebben zien roken. Nou hebben heel veel mensen mij heel veel zien roken maar iedereen die ik na mei 1999 heb leren kennen kan mij nog nooit met een brandend sigaretje in mijn handen hebben gezien.
Toch wordt het me nog heel vaak gevraagd:
"Rook jij niet meer?"
"Uh, hoe lang ken je me al?"
"Nou toch al zo'n jaar of vier"
"En heb je me ooit zien roken?"
"Ja, echt wel!"
Raar hé?
Op mijn laatste Barcelona vroeg weer een collega het. Leuke meid waar ik graag mee werk maar die volgens mij niet langer dan 3, 4 jaar bij de toko werkt. Wat volgt is ongeveer een dialoog zoals hierboven omschreven.
Als we na dispatch in het rookhok een rokende collega gedag gaan zeggen wordt het me weer gevraagd. "Rook jij niet meer?"
Wat zou dat nou toch zijn?
Niet opgeroepen
Vandaag stond ik standby van 15.00 tot 23.00 en ben ik niet opgeroepen. Wel kreeg ik alvast de vluchten voor mijn volgende drie standby's door.
Madrid, Malaga en Barcelona. Spanje, ik kom eraan hoor!
Posts
No comments:
Post a Comment