Sunday, February 13, 2005

Mijn dag begon gisteren al goed met een afgesloten N207. Braaf volgde ik de gele borden die mij richting Amsterdam moesten dirigeren. Dat bleek een aardige omweg naar de N11. Had ik dat geweten dan was ik binnendoor naar de N11 gereden. Op de A44 aangekomen toch maar even met crewcoördinatie gebeld dat ik waarschijnlijk een minuutje of 5 te laat zou zijn. En even Hennie gebeld dat ze wel op tijd van huis weg mag gaan of toch maar de binnenweggetjes via de verschillende rotdorpen te nemen.
Een half uur later stond ik in de kist die terwijl we nog aan de grond stonden al lekker heen en weer ging. Mijn collega riep me toen hij door het raam keek en bagagewagentjes uit zichzelf zag gaan rijden. De start was dan ook een klein beetje turbulent. Geen (zichtbaar) bange passagiers en de rest van de vlucht ging erg smooth.
Hard gewerkt en veel verkocht. De tijd ging lekker snel voorbij.
Ook terug weer van hetzelfde laken een pak maar er werd iets minder verkocht dus wat sneller terug in de pantry. Gezien het late tijdstip had ik de cabineverlichting wat gedimd zodat de passagiers die dat wilden even lekker hun luikjes konden sluiten.
Dan komt het moment dat jezelf ook slaperig wordt. Dat is onvermijdelijk.
De landing op Amsterdam was iets turbulenter dan de start was. Dit keer wel wat bange passagiers. Een meisje op 2D hield zich vast aan de stoel voor haar terwijl de tranen vrij uit liepen. Haar vriend keek stoïcijns voor zich uit. Dat snap ik dan weer niet. Dan kan ik het niet laten om tegen hem te zeggen dat hij haar hand vast moet houden. Dat deed hij dan ook lekker spontaan.
Bij het uitstappen kreeg ik van een groep passagiers nog te horen dat ze het erg gezellig met me hadden gehad. Wat mij betreft is mijn vlucht dan weer geslaagd!
In mijn postvak lag een briefje dat de weg via de rotdorpjes ondertussen een grote blubberpoel was geworden en dat ik maar beter weer de N11 kon nemen. Wat een omweg is dat zeg!
Toch maar even proberen te achterhalen of dit geintje tijdelijk is of nog even gaat duren.

No comments: