Gisteren dus zoals gezegd een Marakech en Agadir gedaan. Aan boord een man waarvan ik zeker wist dat ik hem al eerder aan boord had gehad.
Al pratende kwamen we erachter dat dat zo'n 2 jaar geleden moest zijn. De man woont in Breda en kent ook mensen in Etten-Leur waar ik vanavond carnaval ga vieren. Wat een toeval toch weer. Ik moet zelfs de groeten doen aan die en gene. Lachen weer.
In Marakech loopt altijd zo'n afhandelaar rond in een lange blauwe jas. Hij loopt altijd heel belangrijk te doen en praat het liefste met de captain.
De purser vind hij heel erg onbelangrijk en omdat zijn job het nou eenmaal vereist antwoordt hij wel als ik wat aan hem vraag maar erg minzaam en het liefst zo kortaf mogelijk. Het feit dat ik een vrouw ben speelt hierbij volgens mij een hele grote rol. Helaas voor deze man is dit voor mij nou net een reden om hem extra vaak aan te spreken. En dat vindt hij vervelend, hihi!
Op Agadir werken wat meer jonge mensen en die hebben verder geen problemen met het feit dat ze met een vrouw moeten communiceren.
Verder mocht ik als testcase voor het nieuwe uniform dienen deze vlucht. Wat kan ik er van zeggen? De kleuren vin ik erg mooi! Lekker vrolijk!
Alleen de afwerking vond ik nogal benedenmaats. De hele pantryvloer lag vol met rolse veertjes.
Bovendien vind ik het ook weinig praktisch. Maar oordeel zelf maar.
En nu ga ik me voorbereiden op het carnaval!
Posts
No comments:
Post a Comment