Liszha's scrappy world

Wat ben je die regen toch snel zat. Het lijkt wel of de zomer al voorbij is en daar wil ik helemaal nog niet aan. Waarom kunnen we niet gewoon zo'n goede zomer als vorig jaar hebben. Ik wil zon!
Ach ja, je kan niet alles hebben.
Gisteren vluchtje Nice. Echt zo'n vlucht dat je denkt: "Ja, daarom vind ik dit beroep zo leuk". Leuke collega's waarvan één een oudgediende en ééntje was een paar maanden in dienst. Ik had haar ingedeeld als nummer 2 oftewel assistent purser oftewel AP. Dit was voor het eerst voor haar en ze vond het een beetje eng. Nergens voor nodig want ze deed het geweldig.
In de cockpit een captain waar ik al veel vaker mee heb gevlogen. Vrolijke vent. Kortom: "We hadden gewoon lol met zijn allen".
En het wordt misschien een beetje saai maar ook de passagiers waren weer voorbeeldige passagiers. Tuurlijk, er zat er een tussen die chagrijnig was maar ach, op zo'n grote groep mensen kan dat ook niet anders.

De captain wist mij te vertellen dat gisteren (ondertussen eergisteren) het contract met "Bali" getekend was. Ik denk dat veel mensen die dit lezen gaan juichen.
En alsof de duvel er dan mee speelt hadden we op de terugweg een captain met zijn gezin aan boord die ook in Bali zat. Zijn gezin was ook een paar weekjes overgekomen en daar had ik toendertijd een leuk contact mee dus het was een ontzettend gezellig weerzien.

En dan kom je in de crewroom en kom ik mijn grote Bali-vriendin tegen, natuurlijk in gesprek met nog een Bali captain. En oh ja, de oudgediende uit mijn crew waar ik het hier eerder over had is getrouwd met een captain die in de eerste Bali groep zat.

Het was dus gisteren alles Bali wat de klok sloeg. Natuurlijk wil ik er graag weer naar toe maar ik denk dat eerst de mensen die nog niet geweest zijn mogen en dat gun ik ze van harte. Ach wie weet, kan ik even IPB-en (= indien plaats beschikbaar, vliegen tegen gereduceerd tarief, alleen voor airline personeel).

Vanavond even met de taxi naar Rotterdam en van daaruit een vluchtje Berlijn. Terug naar Rotterdam, taxi Amsterdam en dan als de wiedeweerga naar huis om te gaan slapen. Ik heb namelijk wel 12 uur en 40 minuten rust tussen de twee vluchten in. Wil ik nog 8 uur slapen dan heb ik 4 uur en 40 minuten om mijn formulieren en geld te droppen, mijn postvak te legen. Naar huis te rijden, bedje in, opstaan, douchen ontbijten, aankleden en weer weg.
Dan ga ik melden voor een vluchtje Oslo, ook vanuit Rotterdam. Gelukkig zijn het allemaal maar korte vluchtjes.
En na Oslo mag ik eindelijk weer eens mijn koffer pakken voor Brussel en Mullhouse.
Ik hou jullie op de hoogte!

Met mijn commentjes gaat het de goede kant op. Mijn collega blogger Erwin vond het zo zielig voor me dat ik er zo weinig kreeg. Sociaal als hij is vulde hij zo'n beetje in zijn eentje mijn commentjes ruimte op. Ik ging me zelf al impopulair voelen. Maar het tij keert, dames en heren!
Mijn beste vriendin Meriam heeft ook daar in Milaan eindelijk ontdekt hoe ze commentjes moet plaatsen en ik verwacht er een heleboel van haar nu! (hint Meriam)
Lucienne, Wiendeld! Bedankt voor het opkrikken van mijn image.