Liszha's scrappy world

Dit was een heeeeeeeele leuke stop en ik heb dan ook weer ontzettend veel foto's gemaakt. Zo vaak gaan we natuurlijk niet meer voor een paar daagjes weg dus heb je toch weer een beetje het gevoel dat je een uitje hebt.
Hieronder een heleboel thumbnails.
Als je er op klikt krijg je de grotere versie te zien.
Met een 737-400 van de KLM vertrekken wij richting Zürich. Een prachtige luchthaven. Groot, clean en futuristisch. We worden met een treintje vervoerd naar de douane en bagagebanden.

Taxi Chopin rijdt ons naar ons hotel in Mulhouse. Hotel du Parc. Een jaar of 4 geleden heh ik er al eerder gezeten maar dat was erg kort en ik heb toen weinig van de stad gezien.
Bij aankomst gaan de rooksters bij elkaar zitten en een peukie doen. Een situatie die zich vaker voor zal doen tijdens deze stop.

We brengen allemaal onze koffer naar onze kamer. Ik hang mijn uniform uit en begeef me naar de bar.
Wat een surrealistische sfeer hangt er toch in dit hotel. Zoals je op de foto's kan zien is het een oud gebouw. De sfeer neigt naar de jaren 20/30. Een beetje charleston achtig. Alsof de tijd hier heeft stilgestaan.
Pianist Mario doet zich tegoed aan verschillende drankjes en blijkt meer een entertainer dan een pianist. Hij praat meer dan dat hij speelt. En als hij wil pauzeren drukt hij op de play knop van zijn cassetterecorder en klinkt Bandolero voor de zoveelste keer deze avond door de bar.

In de lift hangen sterk vergeelde foto's van Mario in jongere jaren. Die man moet hier al een eeuwigheid werken.

Per taxi begeven we ons de volgende ochtend naar de luchthaven Mulhouse/Basel, wederom met Chopin.

De luchthaven.

De kust van Kreta en de luchthaven.

's Avonds laat komen we dan aan met onze Belgische passagiers in Brussel. Wat zijn Belgen toch makkelijke mensen. Hele vriendelijke passagiers.

Op de kamer van M. doen we met de hele crew nog een drankje. De cockpit moet 's ochtends vroeg weer naar huis. Wij niet! Wij hoeven pas aan het einde van de middag. Er kan dus nog makkelijk even gestapt worden. Een likje verf op ons gezicht en we kunnen er weer mee door.

We belanden in een supertrendy discotheek. Erg mooi, gave inrichting, leuke muziek.

Maar na een tijdje heb ik dat wel weer gezien en besluiten M. en ik de twee andere dames lekker door te laten feesten en weer richting hotel te gaan.

Maar in de gezellige straatjes van Brussel zien we zoveel gezellige kroegjes. Nog eentje dan?

We ontmoeten een iers gezelschap. Het grote mysterie is voor ons geen mysterie meer. Wij weten nu het antwoord op de grote vraag.

Na zo'n nacht moet er natuurlijk wel uitgeslapen worden. Om 1 uur de volgende dag spreken we af voor een brunch en nog wat kuieren door de prachtige straten van Brussel. Bovendien hebben we een missie. We willen Janneke Pis zien, de vrouwelijke tegenhanger van Manneke Pis.

De grote markt.

Maar dat is nog niet zo gemakkelijk. Manneke Pis kan je hier gewoon niet ontlopen maar Janneke is toch wat moeilijker te vinden.

Yes! Gevonden.

We kunnen nu met een gerust hart terug naar het hotel om onze koffers weer eens in te gaan pakken.

Nog wat foto's maken van het uitzicht van mijn kamer. En dan weer richting luchthaven.

En je zou er depri van worden. Wat een ongezellige grote grijze omgeving is dit. Wij zijn natuurlijk Schiphol gewend en dat is niet heel snel te overtreffen maar deze luchthaven slaat echt alles.
Hier en daar nog wel een verloren kunstwerkje, zoals deze vliegtuig-co-piloot-koe.