Liszha's scrappy world

Zo, mijn weekend is begonnen. Lekker.

Zoals ik in mijn laatste blog al vermelde zouden we vrijdagavond gaan tonijn snavelen.
Aangekomen bij Ananda, een restaurantje hier aan het einde van de straat, aan het strand lagen er al drie joekels van tonijnen op het ijs op ons te wachten. Ik wist niet dat tonijnen zo groot konden zijn. De barbecues brandden al. Toen iedereen was gearriveerd kon het feest beginnen en werd de tonijn gefileerd. Vervolgens werd het in stukken gesneden en kon je een stuk bestellen. Die werd dan gewogen want je betaalt per ons. Daarna gingen ze op de barbecue. Helaas is smaak moeilijk te omschrijven maar ik vond het zo ontzettend lekker en mals. Ik geloof niet dat ik ooit versere vis dan deze heb gegeten. Erbij aten we natuurlijk rijst en nasi en als toetje pisang goreng. En dat alles met de geluiden van de zee op de achtergrond. Een erg geslaagde avond dus. Ik geloof dat de kosten neerkwamen op een eurootje of 5, 6. Ongelooflijk he.

Omdat Louis en ik de volgende dag om 8 uur standby hadden zijn we heel wijselijk op tijd naar bed gegaan. We zijn niet opgeroepen. Ik ben dus 's ochtends nog even met Barbel, Mariette en Hans (haar vriend die 2 weken over is) naar Hardy's geweest. Een warenhuis hier in Sanur. Ik heb er deze keer niet veel gekocht. Een van de dames die er een "winkeltje" heeft zou voor mij proberen om slippers in mijn maat te krijgen. 40 schijnt hier een hele grote maat te zijn. Helaas, het is haar niet gelukt. Heb nog wel een klein souveniertje voor Monique gekocht omdat die zo leuk bij de bank kleurde en daar is het wel zo'n beetje bij gebleven.
Toen zijn we snel naar huis gegaan met de taxi om ons als de wiedeweerga om te kleden om naar Klung Kung (oftewel Semarapura) te gaan. We hadden om 12.30 uur afgesproken met een chauffeur.
In Klung Kung heb je het oude paleis van de keizer.
In 1908 hebben de nederlanders ook hier de boel veroverd. De koning en 5 van zijn vrouwen hebben toen zelfmoord gepleegd door in de wapens van de Nederlanders te lopen. Ook verscheidene andere leden van het hof hebben daarna zichzelf van het leven beroofd. Het verhaal gaat dat nu achter de poorten van het paleis de lichamen nog liggen en dat de poorten sindsdien niet meer open kunnen. Dat zou het werk van de geesten van de hofhouding zijn. Lekker spannend verhaal dus.
Zoals wel vaker hier wordt de groep mensen die mee gaan steeds groter. Dus nog een tweede busje gecharterd.
Klung Kung is een schattig dorpje. En natuurlijk werden we al op de parkeerplaats overvallen door dames en heren die sarongs en andere snuisterijen verkochten. We zijn snel gevlucht naar het paleis.
Daar aangekomen bood een gids zich aan. De tuinen van het paleis waren niet erg groot maar kwamen door de verhalen van de gids helemaal tot leven. Zo was er een soort gerechtsgebouwtje waar de stoelen van de koning, nederlandse afgezant en nog meer hoge piefen die recht spraken nog staan. Gewoon buiten in de open lucht zonder enige bescherming.
Op het plafond veel tekeningen. Elke tekening stelde een misdaad voor en de daarbij behorende straf. Ik heb er veel foto's gemaakt.
Daarna zijn we nog even in het museum wezen kijken. Ik denk dat onze Nederlandse conservatoren zouden huilen van ellende als ze zagen hoe al die oude nalatenschappen worden bewaard.
Helaas ontkrachte onze gids het zo spannende verhaal. De lichamen van de keizer en zijn aanhang zijn gewoon gecremeerd. Dat is nodig om de ziel over te laten gaan.
De bevolking hier heeft niet altijd geld voor zo'n crematie en overledenen worden dan ook vaak een tijdje begraven totdat iemand van de familie geld heeft voor een crematie. Vaak gaan de minder goed bedeelden mee in een crematie met een of ander hoge piet.
Zo is hier op het strand een paar dagen geleden een militair, een hoge officier gecremeerd en zijn er verscheidene arme donders met hem mee overgegaan.
Als overledenen na 10 jaar begraven te zijn geweest nog niet zijn gecremeerd krijgen ze een staatscrematie.

Op de terugweg zijn we gestopt bij een restaurant met een geweldig uitzicht. Het restaurant lag op een soort plateau. Heel ver beneden lag een rivier, leek wel een beetje op de rivier waar wij hebben geraft en wie weet was het wel dezelfde rivier want de weg naar Klung Kung was grotendeels dezelfde als die we de dag dat we gingen raften hebben afgelegd.

's Avonds zijn Louis en ik nog naar Sudut Senang geweest, een restaurantje waar Alfred, een vriend van Jan, mede-eigenaar is.
We werden ontvangen met de mededeling dat we maar lekker moesten eten, een fles wijn mochten bestellen, Irish coffee en de hele rataplan na op kosten van Jan. Dat had Jan 's middags stiekem geregeld. Dat was natuurlijk een hele lieve verrassing. Helaas moesten wij de volgende dag werken en konden ons niet echt te buiten gaan aan alchohol en hebben het bij een glaasje rose gehouden.
Leuke afsluiting van een hele leuke dag.

Om een lang verhaal kort te maken hebben we op zondag en maandag naar Perth gevlogen en zijn wij in de nacht van dinsdag op woensdag (vandaag dus) naar Taipei op en neer geweest.

We leren de Api's echt een beetje kennen. Leuk hoor. Ze leren mij ook zoveel mogelijk indonesisch en lachen zich af en toe helemaal rot om mijn uitspraak maar gelukkig krijg ik ook veel complimenten van ze.

Maandagavond hadden Melanie en Mark met wat Api's afgesproken in de Macceroni club in Kuta en wij werden ook meegevraagd maar helaas begon mijn maag weer op te spelen en heb ik me toch wel weer een klein beetje ziek gevoeld. Gelukkig was dat de volgende ochtend weer over. Het zal wel sukkelen blijven. Ik moet gewoon niet te veel eten.

Dinsdagochtend heb ik een heerlijke ontspannende conditioning and scalp massage treatment genomen in het hotel.
Ineke, de vrouw van een van de captains is kapster en was zo lief om mijn haar te knippen, waarna ik gelijk door ben gegaan naar de kapper van het hotel voor deze behandeling waarvan je haar blijkbaar erg mooi gaat glimmen.
Ik heb een of ander ginseng spulletje in mijn haar gekregen en ik moet zeggen dat het er weer een stuk gezonder van is geworden.
Morgenochtend, half elf ga ik mijn blonde plukken bij laten werken. Hopelijk gaat dat goed. Duim voor me. Oh nee, dat kan niet, dan liggen jullie nog te slapen. Over 2 weken krijg ik een herhaling van de ginseng treatment, dat schijnt een beter resultaat te geven. Ik heb er geen problemen mee. Ondertussen wordt je heerlijk gemassseerd. Ook je schouders, rug en handen. Erg vervelend allemaal dus. En dat voor nog geen 8 euro.

Anyway, daarna ben ik voor gaan slapen voor de nacht Taipei en hoewel het een lange vlucht was viel het allemaal wel mee. Was niet echt doodmoe. Maar toen ik vanochtend om 9 uur mijn hoofd op mijn kussen neerlegde was ik toch erg snel vertrokken.
Ik had de wekker op 1 uur gezet en ben samen met Louis naar Kuta geweest. Louis moest bij de kleermaker zijn pak doorpassen en ik moest mee om te kijken. Er moest nogal wat aan veranderd worden dus er volgt nog een doorpassessie.
Daarna hebben we een (erg) late lunch gehouden in Kori, welbekend waarschijnlijk bij de BBC 1 en 2 crew zoals ik hoorde van Greg (chef de mission) en Maureen (unitcoach ter plaatse).
Een restaurant in koloniale stijl waar je lekker kunt loungen. Heerlijk gegeten en genoten van de omgeving.
Daarna nog wat geshopped en taxi terug naar hotel genomen. Nu zit ik hier in het internetcafe en begin nu toch slaap te krijgen wat niet echt verwonderlijk is natuurlijk.
Welterusten allemaal!