Ik zit nu voor de afwisseling in een internetcafe van het Gazebo hotel waar we ook met Willem zijn verjaardag zijn geweest.
Ik heb hier lekker aan het strand gelegen met Willem, Melanie en later ook Robbert en Sabine. Beetje gezwommen in het zwembad, gado gado gegeten, colaatje........ Pelan, pelan (rustig aan).
Eergisteren zijn we hier ook geweest. Toen waren er best veel van onze groep en kwamen de zoon van de eigenaar en zijn vrouw ook nog even aan de bar aan het strand zitten. Na een paar biertjes werd het steeds gezelliger en uiteindelijk hebben ze ons nog meegenomen naar de night market waar we gegeten hebben. Het was wel een beetje heet naar mijn smaak dus heb ik niet veel op maar het was erg leuk. Ik heb mijn ogen maar dicht gedaan voor de omstandigheden. Niet naar de emmers met afwaswater dat veelvuldig gebruikt werd enzo gekeken. Niet te veel gelet op nare luchtjes. Ik heb het overleefd zonder ziektes dus dat was in dit geval dan ook het beste. Ik vond het een van de leukste avonden hier.
Ik wil nog wel een keertje terug naar die nightmarket. Alles is daar zo ontzettend goedkoop, zelfs voor indonesische begrippen. Je ziet er dan ook niet veel toeristen, op af een toe een verdwaalde na.
De volgende dag standby gestaan maar niemand is ziek geworden en Lisette had dus weer een lekker dagje vrij.
Daar was ik ook wel blij om want mijn vliegmaatje Louis was jarig en werd 44. Hij vierde het in de Rainforest retreat, achterin het hotel. Het personeel had het prachtig versierd en Louis had samen met Willem heerlijke tonijnsalade gemaakt met ontzettend lekkere dressing.
Robbert had voor een horloge gezorgd waarvan hij wist dat Louis hem graag wilde hebben en ik had twee kookboeken op de luchthaven gekocht. Eentje over de indonesische kookkunst in het Nederlands en eentje over de Balinese kookkunst in het chinees. Soms let ik niet zo goed op ;-). Ik was er echt van overtuigd dat het in het engels was. Dat wordt dus zoeken naar de bon.
Het hotel had voor een geluidsinstallatie gezorgd en verschillende onder ons hadden cd-tjes bij. Nou, stond er ook nog een microfoon en toen we een paar drankjes verder waren werd de muziek "ietsjes" harder gezet en werden er verschillende optredens verzorgd door die en gene. De stemming steeg en we hebben zelfs de polonaise gelopen. Fouter kan natuurlijk niet! Het was weer een hele warme dag en we hebben gedanst als gekken. Ik was dan ook van top tot teen bezweet.
De crew die terug kwam van Perth hoorde ons al in de lobby aan de andere kant van het hotel en zijn er natuurlijk gelijk bijgekomen en hebben lekker meegeblerd en gezongen.
Het heeft langer geduurd dan verwacht maar uiteindelijk kwam het management ons verzoeken wat rustiger aan te doen.
Na onze verontschuldigingen zijn we dan ook maar vertrokken naar het zwembad en hebben we nog een beetje van de avond genoten en een beetje gezwommen. Uiteindelijk ben ik niet al te laat naar bed gegaan en heb dus geen idee hoe lang de avond zich nog voor de rest heeft voortgezet.
Eigenlijk moest ik gisteren werken maar door de Adelaide die 2 maart begint zijn al onze roosters gewijzigd en hoef ik morgen pas. Dan nog een makkelijk weekje en dan wordt het weer buffelen. Ach, ik klaag niet, heb het hier geweldig gehad en erg geboft met onze roosters.
Sunday, February 22, 2004
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment