Liszha's scrappy world

Jippie! Ik sta nummer 3 op de lijst. Welke lijst? De lijst der lijsten voor mij en mijn collega's. Je moet er heel lang opstaan, ik sta er al sinds 1997 op (!), maar dan krijg je ook een hoofdprijs waar de tranen je van in de ogen schieten. Schiet je nummer 1 voorbij dan mag je namelijk op de parkeerplaats voor de deur parkeren.
Maandenlang stond ik op nummer 6.
En belde ik voorheen nog elke maand wel een keer hoopvol om te vragen of ik al op nummer 5 stond, de laatste tijd had ik de hoop al een beetje opgegeven en had mijn telefoonterreur gestaakt.
Vanochtend vroeg werd ik wakker, pakte in een opwelling de telefoon en belde spontaan maar weer eens een keertje, kreeg een leuke, vrolijke meid aan de telefoon met ontzettend goed nieuws. Nummer 3! Jippie-a-joo, jippie-a-jee, ik sta al op het ereschavot.
"En"......voegde ze er aan toe........."er zijn een paar mensen weggegaan en ik moet de lijst weer bijwerken dus je zou zomaar eind deze week, begin volgende week gebeld kunnen worden met goed nieuws." Jippieajoo, Jippieajee zou het echt gaan gebeuren........zou ik echt bij die gelukkigen gaan horen die hun auto straffeloos voor de deur mogen parkeren?
Het enige nadeel eraan is dat ik dan weer een kenmerk van de cabinosaurus op mijn conto kan schrijven. Maar dat mag de pret echt niet drukken.
Duimen jullie voor me dat ik de zo populaire pas snel krijg?


Tijdens het typen van bovenstaande loop ik even naar de keuken voor een lekker bakkie leut en wat hoor ik op het journaal?
Minister Donner moet zich weer eens verantwoorden over de veiligheid op Schiphol. Blijkbaar mogen veel passagiers doorlopen zelfs als het detectiepoortje afgaat.
Ik moet nu echt de neiging onderdrukken om niet met mijn hoofd op het aanrecht te beuken. Het is dat ik net een Advil liquid tegen de hoofdpijn geslikt heb anders had ik het misschien nog wel gedaan ook.

Waarom maak ik me hier zo druk over? Mijn collega's hoef ik hier geen woord over uit te leggen maar voor mijn niet-collega's zal ik proberen het uit te leggen.
Eigenlijk zouden jullie gewoon zelf eens in de rij moeten gaan staan voor de detectiepoortjes waar wij als vliegend personeel door heen moeten.
Aan de kant staan meestal zo'n 5,6 veiligheidsfunctionarissen.
De detectiepoortjes staan vaak zo scherp afgesteld dat je bij het minste of geringste afgaat. Je krijgt dan een herkansing en mag in één van de prachtig gekleurde bakjes al je ringen gooien, je armbanden, je schoenen (ja, ook daar zit blijkbaar metaal in) en het nogmaals proberen. Het is dat je je vullingen er niet uit kan halen.
Ga je dan alsnog af dan ben je de pineut! Big time. Je wordt dan gefouilleerd. En dat houdt in dat elke centimeter van je lichaam wordt betast, niks wordt overgeslagen, de rand van je bh wordt van je lijf getrokken en daar wordt onder gevoeld. De handen van de functionaris gaan onder de taileband van je rok en maken een rondje om je taille, zelfs je intieme delen (hoe netjes zeg ik dat toch) worden niet ongemoeid gelaten. Als laatste gaat de functionaris nog eens op haar knieën voor je om tot aan je voeten toe te voelen of er niks in je schoen, die net door de scan is gegaan, zit.

Op één of andere manier voel je je altijd een beetje belaagd, hoe goed zo'n functionairs het ook bedoeld. Maar ach, de veiligheid van Schiphol is natuurlijk belangrijker dan mijn korte gevoel van onbehagen.
Nu kan je natuurlijk jezelf elke keer zo ver als mogelijk uitkleden in de hoop dat het poortje niet afgaat maar ook daar is sinds enige tijd wat op gevonden.
Random search. Om de zoveel personen gaat het poortje af en moet je je aan bovenstaande procedure overgeven.
Dit gedeelte Schiphol is voor ons medewerkers een vervelend moment van de dag geworden.

En dan moet je horen dat pasagiers bij bosjes doorgelaten worden terwijl de poortjes afgaan! Ik kan dit werkelijk niet geloven. Ben er eigenlijk best wel een beetje gebelgd over (rare uitdrukking trouwens, gebelgd, waar zou het vandaan komen, zou het iets met belgen te maken hebben?).

Ach, weet je, ieder nadeel heb zijn voordeel. Ik heb weer wat om over te schrijven.