Ik heb zelf het idee dat ik in de tussentijd alleen maar gevlogen en geslapen heb. De vermoeidheid gaat me parten spelen. After season dipje ofzo, denk ik. Had dus erg weinig puf en toen mijn zo zeer verdiende weekend zich aandiende heb ik de grote fout begaan om ook nog eens een sociaal leven te willen hebben met als gevolg dat ik vandaag, de eerste dag na mijn weekend, nog steeds in de zombie-mode functioneerde.
Gelukkig heeft mijn digitale camera mijn herinneringen voor mij vastgelegd en kan ik aan de hand van onderstaande foto's en mijn agende mijn belevenissen weer terughalen.
Zo, was er een vluchtje Gerona vanuit Rotterdam maar helaas.........geen foto's gemaakt.
De volgende dag, weer vanuit Rotterdam, naar Oslo geweest.
Hierboven een foto van de nadering op Oslo.
De 8e had ik een zogenaamde adhoc vlucht. Dit keer was het vliegtuig ingehuurd door een bekende verzekeringsmaatschappij die zijn relaties op een klein feestje trakteerde en wij mochten ze ophalen.
We gingen leeg heen dus en vertrokken vanaf D57. Ff kiekje maken.
En de speciaal voor deze gelegenheid gemaakte headrestcovers aanbrengen op de stoelen. Onderweg ben ik alvast begonnen met het leren van mijn flight safety, ik heb namelijk binnenkort examen en zo werd mijn tijd weer nuttig besteed.
Mooie huisjes wel............daar in Sevilla......
Maar hoe dichter bij de luchthaven hoe dorder het wordt.
De terugweg was één groot feest. 101 passagiers, voornamelijk heren die een geweldige tijd hebben gehad en zeer goed gemutst zijn. Bovendien mochten we weer eens een heerlijk ouderwetse maaltijd uitdelen. Met alles erop en eraan, salade, prachtig dessertje (toetje dus) etc. Alleen jammer dat het toetje zich overal aan vastplakte en we gewapend met natte lappen de maaltijden uitdeelden en ophaalden maar dat mocht de pret niet drukken.
Zaterdag de 9e ging ik naar Izmir en gezien de vermoeidheid hoopte ik op een leuke crew en weinig passagiers.
Volle bak natuurlijk en zowel heen als terug iets van 40 (!) kinderen en 18 baby's. Kinderen zijn hartstikke leuk natuurlijk maar kunnen moeilijk stilzitten en verstoren daarmee een snelle doorgang door het pad waardoor natuurlijk ook de service wat langer duurt. Maar goed, dat geeft niet, we hadden tijd zat en hebben de tweede service laten vervallen. Uiteraard wel omgeroepen dat iedereen van harte welkom is in onze pantry's.
Met de crew zat het ook wel goed! Wat heb ik gelachen met ze, vooral met mijn collega voorin. Precies zoals een stess zijn moest. Ontzettend leuk voor de passagiers en de kinderen en achter de schermen (het gordijn) lekker gek. Wat heb ik gelachen.
Het was ook nog eens haar laatste vlucht van het seizoen. Helaas! Samen met onze cockpit heb ik ballonnen opgeblazen waar we een mooie grote bos van hebben gemaakt en deze haar in het midden van het gangpad overhandigd.
Bij het uitstappen op Amsterdam kreeg ze van alle 186 passagiers een handje. Daar had ik niks mee te maken natuurlijk.
Boven in de gate aangekomen bleken alle deuren al dicht te zijn gevallen. Maar geen nood. Ik heb een pas met gate permissie. Grrrrrrrrrr........ze gaan niet open! Hoe kan dat nou.
Dan nog maar even de afscheid nemende collega op de foto zetten.
Ik hoop dat ze volgend seizoen weer terugkomt.
Na enige tijd wachten zijn we door een paar schipholmedewerkers bevrijd en konden we onze weg naar de crewroom vervolgen.
En toen was het ineens zondag en was ik vrij! En hoewel nog steeds moe ben ik toch samen met vriendin Elma Amsterdam ingegaan om een oude route af te leggen die we jaren geleden altijd deden. Lang leve de uitvinder van de zelfontspanner.
Leuk hé Meer? In December met zijn drietjes?
De oude route is wel wat korter geworden. Na het eten van een pizzaatje gingen we naar kroeg nummer 1. Het Paladium. Maar nee hoor, geen Paladium meer. Huh........echt lang geleden hé, dat we hier waren.
Dan maar naar de volgende, De Bastille. Nog even staan we wat onwennig met een biertje in de hand maar al snel voelt het weer als vroeger.
En wat een mazzel! Wolter Kroes treedt op! Ik kon wel 2 nummers meezingen, de rest was me eerlijk gezegd onbekend maar gelukkig herhaalt hij de refreinen nogal vaak en zijn de teksten niet al te moeilijk dus af en toe konden we ook een paar zinnen meeblerren. Ondertussen zijn we zijn grootste fans geworden.
Daarna nog de Cooldown aangedaan. Vonden we dat echt leuk? En vervolgens nog even de Surprise. Ach ja.........het werd tijd om naar huis te gaan.
Precies weet ik het niet meer maar volgens mij lag ik rond 3, 4 uur op bed. Helaas werd ik maandag al om half 10 wakker en kon niet meer slapen.
Weer eens lekker een bakkie gedaan bij Hennie en Bas, dat was al veeeeeel te lang geleden. Zo, die schade ook weer ingehaald.
's Avonds nog even wat gedronken met een vriend in het niet al te bruisende Haarlem maar wel lekker zitten kleppen.
Dinsdag kreeg ik visite van mijn hypotheek/verzekeringsman. Gezellig! Kreeg zelfs een plantje van hem. Ik hoop dat het lang blijft leven. Ik heb namelijk geen planten (meer!) in huis. Maar desalniettemin erg aardig van hem.
En vandaag moest ik alweer om 3.35 beginnen. DACHT IK! Ik had de GMT tijd in mijn agenda gezet in plaats van de lokale tijd en was dus twee uur te vroeg.
De 2e keer dit jaar! Ik kon me de vorige keer niet meer herinneren maar mijn Balivriendin, die ook kwam melden, wel. Ze had het zelf gelezen op mijn blog!
Ik heb mezelf gewoon van 2 uur slaap beroofd! Again!
Ik ben vanmiddag dan ook lekker mijn bedje ingedoken en moet er eigenlijk nu snel weer in want over 4 uurtjes (2 uur 's nachts) gaat mijn standby weer in.
Welterusten!
Posts
No comments:
Post a Comment