Het begint nu wel echt te worden hoor. In het gebouw word ik door iedereen aangesproken en wensen ze me veel plezier in Bali. Bij de eerste van de maandag van de maand borrel in Thijssen (café in de Jordaan) kwam ik een co tegen die ook ging. Hij had er, net als ik, ontzettend veel zin in.
Alles lijkt de laatste dagen in het teken te staan van Bali.
Tijdens de verkooptraining kwam ik nog een ex BBC-er (BBC=Bali Based Crew) tegen. Hij zei tegen mij: "Het is een kadootje." Stiekem zag ik me zelf al genietend op Bali lopen, terugdenkend aan deze woorden.
Ik kreeg ook nog wat tips van hem. De Australiërs schijnen geweldig leuke passagiers te zijn maar erg veel te drinken. 18 belletjes in 2 minuten is normaal. Zij losten dat op door één cabinelid de bestelling op te laten schrijven zodat iedereen mee kon helpen de bestelling klaar te maken. Ik kan me niet herinneren ooit een bestelling opgeschreven te hebben in al die jaren dat ik bij Trans werk. Een uitdaging dus.
De Taiwanezen schijnen ontzettend aardig en makkelijk te zijn.
Mariette, die samen met mij en Barbel de rest van de groep al vooruitgaan en dus ook de 15e vertrekt, zat bij mij in de cursus. Zij wist me te vertellen dat de crew die er nu zit verkast is naar een 4 of 5 sterren hotel in Sanur. Dat is natuurlijk veeeeeeeel beter dan Kuta. Misschien gingen ze terug naar het hotel in Kuta, misschien zouden ze blijven en mochten wij ook genieten van de luxe aldaar. Ik hoop het maar vind eigenlijk alles wel goed. Het is een blijft een kadootje.
Drie maanden Bali.............heerlijk!
Gisteren na een vluchtje Madrid kwam ik nog een captain tegen die bij de eerste groep zat. Hij haalde net een foto uit zijn postvak van Bali. Enthousiast vertelde hij dat ze daar hadden geraft en dat dat echt een aanrader was. Ik vond het gelijk een geweldig idee. Ben alleen een beetje bang dat mijn conditie niet echt geweldig is maar dat is geen probleem volgens hem. "Gewoon niet roeien als je moe bent."
Het is dus nu al alles Bali, wat de klok slaat en ik vind het heerlijk!