Liszha's scrappy world

Gisteravond was het weer meidenavond met de Alphense meiden. Er stond een etentje, een film en kroegbezoek op de agenda.
De film werd vertoond in het parkhuistheater. Ik stond er een beetje cynisch tegenover. Ik heb niet zoveel met het alternatieve circuit en was dan ook bang dat de film erg saai zou worden.
De mevrouw die de kaartjes verkocht ging mee de zaal in en vertelde ons dat er geen pauze zou zijn maar dat tijdens het verwisselen van de banden er tijd voor een toiletbezoek zou zijn. Ze droeg overigens geen geitewollen sokken.
In het begin moest ik erg wennen aan de film. De vale kleuren die gebruikt werden en het tempo van de film deed me erg denken aan de 70-er jaren. Heel raar als je dan één van de hoofdrolspelers een mobieltje ziet gebruiken. Dat past zo helemaal niet in de sfeer van de film.
Toch heeft de film me gegrepen. Ik heb zelfs ontzettend moeten lachen. Verschillende malen voelde ik plaatsvervangende schaamte of ongeloof over de absurde situatie. Vaak had ik medelijden met de twee vrienden waar deze film over gaat hoewel bij allebei om totaal verschillende redenen maar laat ik daar maar niet over uitweiden want dan wordt dit blog veel te lang.
Conclusie: Ik vind het een aanrader!
Lees hier de recensie.