Liszha's scrappy world

En ja hoor, ik zit in Bonaire! Twaalf uur later dan gepland zijn we dan midden om 04.20 's ochtends geland. Eric en Sharon stonden ons al op te wachten. Koffers achter in de pick up en voordat ik het wist zat ik er weer. Alsof je nooit weggeweest bent.
Natuurlijk is het wel anders omdat de hele groep waar ik de eerste keer mee was er nu niet bij is. Maar niet minder leuk. Zeker niet omdat Sharon en Miriam er ook bij zijn.
Omdat we aan boord een paar uur hadden kunnen slapen (business class!) voelden we ons te fit om nog te gaan slapen en hebben we de tijd al kletsend aan het zwembad doorgebracht.
Zo snel mogelijk zijn we brommertjes gaan halen. Vervolgens zijn we naar de zoutwinning gereden en hebben we foto's gemaakt bij de slavenhuisjes om vervolgens neer te ploffen op Sorobon beach. Voor zo'n eerste dag hebben we een aardig stukkie gereden.
Gisteren dan ook rustig aan gedaan. Chillen op de Antillen! Sapje drinken in Kralendijk, winkeltjes kijken, genieten van de omgeving en bij het zwembad hangen.
Vandaag weer tijd voor actie!
In ons VNC blad had een stukje gestaan over de ezelopvang op Bonaire. Geweldig wat die vrouw allemaal voor elkaar heeft gekregen. Ze heeft meer dan 370 ezels rondlopen. Allemaal probleemgevallen die de weg opliepen en ongelukken veroorzaakten of bij mensen in de tuin kwamen etc.
De ezels die nu nog rondlopen zijn geen probleemgevallen. Die blijven netjes van de weg of bewoond gebied.
Het aandoenlijkst waren natuurlijk de jonge ezeltjes. Vaak halen mensen zo'n lief klein ezeltje bij de moeder weg om als huisdier te houden. Maar zo'n lief klein ezeltje wordt groot en minder aandoenlijk en weer teruggezet op straat.
We mochten ook nog wat ezels stukjes appel voeren en voordat we het wisten stonden we helemaal klem tussen al die ezels. Geweldig! Sharon en Miriam vonden het toen wat minder worden.
Hennie Huisman, die overigens niet ver van de Donkey Sanctuary af een huis heeft komt hier regelmatig langs en heeft ook een stelletje ezels geadopteerd. Wij zijn wat minder rijk als Hennie en doen een donatie.
Ik heb bewondering voor deze vrouw die dit allemaal opgezet heeft! Haar leven staat van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat in het teken van de ezels.
Uiteindelijk is haar doel om een safaripark te creëren en te zorgen dat er een kleine gezonde populatie overblijft. Daartoe zal ze ook ezels uit het buitenland moeten halen om de inteelt te stoppen.

Ik ga nu nog even in de schaduw liggen, ben een beetje verbrand dus rustig aan met de zon.