Eindelijk heb ik het gedaan! Gewindsurfd. En ik vond het gaaf. Een crack ben ik niet en zal ik waarschijnlijk ook nooit worden. Ik ben zelfs nog niet echt aan het draaien toegekomen. Nou ja..........één keer is het me gelukt. Voor de rest heb ik me vooral geconcentreerd op vooruit komen.
Het eerste uur kregen we les. We, dat zijn Sharon en ik. Miriam genoot ondertussen van de zon en onze capriolen.
De surfleraar legde ons het een en ander uit. Altijd rug naar de wind, eerst in balans op de plank en dan met het touw het zeil ophalen. Wij hadden overigens een heel klein zeiltje en een ontzettend groot bord. Volgens mij het equivalent van het babyweitje met skiën.
Na een uurtje les mochten we nog een uurtje aanklooien. Gelukkig waren er meer beginners en was het nog lekker vroeg dus nog niet al te druk want je voelt je soms wel een beetje voor lul staan met al dat vallen en opstaan.
Het helpt ook niet echt als de nummer 4 van de wereld in dezelfde zee als jij aan het surfen is en moeiteloos zijn board even uit het water tilt en los komt van de zee, achterstevoren aan zijn zeil hangend scheurt hij me rakelings voorbij. Ik zou bijna buigen voor hem.
Maar ik had me voorgenomen om na elke val gelijk weer op het board te klimmen. Ik had alleen niet gedacht dat zo vaak te moeten doen.
Toch heb ik me super vermaakt en ga ik zeker morgen weer nadat de lekke band van mijn brommer gerepareerd is.
Even terug in de tijd. Dag 3 heb ik de meiden meegenomen naar het Gotomeer. Een route die ik ook met Elma heb gereden. Alleen scheen deze keer de zon genadeloos en reden we toen bij het Gotomeer in een kneiter van een regenbui.
Bij het Gotomeer heb je een soort uitkijkpunt waar je mooie foto's kan maken en kan parkeren. Een familie vierde Pasen door het hele eiland over te rijden. Muziek aan, biertje erbij, het was één groot feest! En wij werden uitgenodigd om een biertje met ze te drinken. Dat kan je niet afslaan toch. We hebben het er maar bij eentje gehouden ondanks aandringen. Rijden en drinken is hier nog geaccepteerd dus ze snapten het niet echt.
Onderweg kwamen we ze nog op verschillende punten tegen, wat altijd weer tot enthousiaste begroetingen leidde. Zoiets maak je in Nederland toch niet mee. Zo'n spontaniteit en vriendelijkheid.
Rond een uur of 4 arriveerden we op Sorobon Beach. We lopen voor de Hangout Bar langs, zoekende naar een mooi plekje om te gaan liggen.
Ik hoor mijn naam keihard roepen. En ja hoor, daar staan twee collega's aan de bar. Ik had al van Miriam en Sharon gehoord dat ze er waren.
Gezellig samen een biertje gedronken.
Tot aan zondag komen we de heren regelmatig tegen. Karel's, Casablanca etc.
Zondagnacht zijn ze vertrokken.
Als wij nog even doorlopen naar het uiterste puntje van het strand komen we onze grote vrienden weer tegen. Dit keer moeten we een biertje drinken op de boot van een oudere kennis van hun. "De grijze" wordt hij genoemd.
Goede vrijdag en Pasen is hier echt een feestdag, dus we vallen met ons neus in de boter. De lokale bevoling kampeert aan de verschillende stranden. Hier ook.
Miriam en Sharon zijn Surinaams en we moeten mee naar de tenten om aan een surinaamse dame die hier woont te worden voorgesteld.
Voor we het weten zitten we in een diep en serieus gesprek met haar en loopt ze later mee met ons naar onze brommers om ons uit te zwaaien.
's Avonds gaan we nog even het dorp in, na de Happy Hour bij Carirbbean Chill Out maar het is een beetje tam bij City Café en ook bij Karel's.
De volgende avond is het echter wel supergezellig bij Karel's en staan we lekker te swingen.
Gisteren, mijn verjaardag, zijn we naar Jos ,in de Knoek, geweest en hebben daar heerlijk saté gegeten en heeft Miriam nog salsa gedanst met één van de beste dansers van het eiland. Het zag er dan ook super uit.
Hier nog even een foto van de slavenhuisjes waar we de eerste dag geweest zijn.
Tot de volgende blog maar weer. Ayoo!
No comments:
Post a Comment