Liszha's scrappy world

Op zondag belt Jan altijd. Dus was ik afgelopen zondag (28e) lekker op tijd op mijn kamer. Voor mijn klerenkast heb je een verlaagd houten plafonnetje waar de airco achter verstopt is. Daar hoorde ik vreemde geluiden die verdacht veel op rattegetrippel leken. Ik had een week of 2 geleden al een rat weg zien glippen toen ik binnenkwam en ik had dit bij de receptie gemeld. Eigenlijk nooit meer gevraagd of ze er wat mee gedaan hadden.
Maar nu hoorde ik hem toch duidelijk lopen. Ik bel dus de receptie die iemand zou sturen. Die kwam uiteraard net toen Jan belde dus dat gesprek moest even onderbroken worden.
Tja, die jongen hoorde het ook duidelijk maar hij kon het plafond niet zomaar openen. Daar moesten de enigineers morgen maar voor komen. Morgen? Dat dacht ik niet. Ik ga echt niet slapen terwijl ik heel de nacht naar rattevoetjes ga luisteren. Dus pakte ik een grote waterfles zodat ik het plafond kon bereiken en liet hem zien dat je heel makkelijk de plankjes kon verwijderen.
Het was een aardige jongen die wel begreep dat hij echt niet zomaar weg kon gaan. De prullebak uit de douche moest het dus ontzien en werd als trapje gebruikt. Na het verwijderen van een paar planken zag hij de rat.
"He is dead" en met zijn vinger port hij de rat.
"Oh no, he is alive"
Hoewel ik niet echt bang ben van muizen vind ik een rat toch een stuk viezer klinken. Je hoort ook altijd van die enge verhalen dat ze ziektes over brengen enzo. Ik zat nu dus al op mijn bed om te voorkomen dat de rat over mijn voeten zou lopen wanneer hij vanuit het plafond naar beneden viel.
Maar die jongen bleef maar vol houden dat ik moest komen kijken. Nou, vooruit dan maar. Toen bleek dat het arme beestje gevangen zat in een kooitje dat ze daar geplaatst hadden met wat lekkers erin. En die rat is er nog ingetrapt ook. Hij heeft gegeten van het lekkers en vervolgens heeft het deurtje zich achter hem gesloten.
Het ratje werd even op de veranda gezet en vervolgens werden de engineers die morgen pas konden komen (?) gebeld om het plafond weer in elkaar te zetten.

De volgende ochtend weer op tijd opstaan om te gaan werken. Perth was weer aan de beurt. Ik had al een dag of 6 niet gewerkt en had er dus wel weer zin in, ook al wist ik dat de schema's vanaf die dag weer pittig zouden worden. Weer heerlijk van de service genoten. Voordat ik het weet sta ik weer te verkopen en hoewel ik helemaal geen hekel aan de Basiq vluchten heb vind ik het toch heerlijk om zoveel service te mogen verlenen zonder dat mensen hoeven te betalen.
Voor de vlucht was ik nog even snel mijn nagels aan het lakken met een blanke lak. Indiria vond het mooi en dus vroeg ik haar of ze ook wilde maar dan kon ze niet meer bidden zei ze. Ze kan alleen maar nagellak dragen als ze ongesteld is want dan mag ze toch niet bidden. Indiria komt van Djakarta en is moslim. Vandaar.
Ook gisteren (1 maart) weer een lekker Perth vluchtje gedaan.
Vandaag een BB en morgen weer naar Perth.

Vanochtend vroeg opgestaan en om 8 uur stond Lisette weer in de gym. Flink veel cardio gedaan. Bergetappe op de fiets, 20 minuten steps en eindelijk ben ik ook eens op de crossstep gegaan. Daar staat er maar eentje van dus is dat ding steeds bezet en eerlijk gezegd zag ik er ook wel een beetje tegenop. Het leek me het moeilijkste apparaat van allemaal.
Ik kreeg weer netjes uitleg en hoewel ik 10 minuten in mijn hoofd had werd er door de instructrice 20 minuten ingetikt. "Ach, ik kan altijd na 10 minuten gewoon stoppen" dacht ik nog.
Maar tot mijn eigen verbazing vond ik het toen net lekker worden, dus besloot ik nog 10 minuten door te gaan. Om het wat zwaarder te maken ben ik de laatste 7 minuten nog achteruit gegaan. En toen bleek dat je ook nog 5 minuten cooldown moest doen. Tenminste, dat stond in het display. Dus alles bij elkaar toch nog 25 minuten op dat apparaat gewerkt. En ik vond het heerlijk.
Alles bij elkaar heb ik 624 calorieen verbrand. Ha,ha, ik tel ze allemaal. Nog wat fitnessapparaten voor de armen gedaan. De gebruikelijke (ahum, dat klinkt wel erg stoer) 200 buikspieroefeningen. Mijn buik brandde weer aardig. Je zou toch denken dat zich onder die zachte bovenlaag wel wat spieren moeten gaan ontwikkelen maar ik zie nog steeds niks. Of ben ik nu te ongeduldig?
Alles bij elkaar toch 2 uur bezig geweest. Hoezo trots op mezelf?

Louis is ook niet ontkomen aan de epidemie die onder de crew heerst en is flink verkouden en heeft vandaag op zijn kamer doorgebracht. Zelf ben ik nog even naar de Gazebo geweest. Zo nog even wat paracetamol voor Louis gaan kopen en dan weer naar het hotel en op tijd gaan slapen want morgen is er weer een Perth te doen. Met of zonder Louis, dat valt nog te bezien.