Ik had weer veel reacties op mijn weblog en daar ben ik altijd erg blij mee.
Zelfs van mijn nichtje Angelle die een maand lang een computerverbod heeft. Ben benieuwd wat ze nu weer uitgevroten heeft ;-). Houw ook van jouw Angelle en Rowan, dikke sjoen terug. Leuk hoor Rowan, dat je zo vaak wat laat horen.
Robbert vroeg nog naar collega's. Ik heb 1x met Ruly gevlogen maar dat was helemaal in het begin. Ondertussen ook 2x met Ratna, een ontzettend leuke spontane meid. Ze spreekt ook goed engels, wat wel lekker werkt.
De rest van de namen zegt me niets.
Ook Mirjam Touwslager stond er weer op. Ik hoor het haar al zeggen: "Wat een toestand zeg, die rat".
Nee, Marieke, ben nog steeds niet op Pedang pedang geweest hoewel ik het me wel voor heb genomen maar weet ook niet of ik het nog kan vinden. Weet je nog wat er nog meer op die paal stond? Ff Garuda bellen. Was toen een uitdrukking van ons. Veel skiplezier.
Van Mark Bosgraaf hoorde ik dat het elektronisch intekenen nog niet vlekkeloos gaat. Missen wij mooi de opstartprobleempjes.
Daarnet hebben we van een ceremonie hier bij het hotel mogen genieten maar daarover volgende keer meer.
Afgelopen donderdag zijn we weer wezen raften op de rivier Telaga Waja. Wat is de natuur van Bali toch mooi.
Nog kon ik af en toe verwonderd om me heen kijken en me overdonderd voelen door de prachtige natuur om ons heen, de hoge bergen, de palmbomen er boven op, de rijstvelden, boerinnen die met balen gras, voor de koe, op het hoofd voorbijlopen.
Af en toe was het natuurlijk ook opletten geblazen wanneer de rivier wat wilder werd. Ik heb goed opgelet dat ik geen water inslikte want ik herinner me de gevolgen van vorige keer nog erg goed.
Ik zag trouwens ook nog twee dode kippen in de rivier liggen. Gatver...........
Neill Lee had het geregeld en we hadden nu bij een andere organisatie geboekt dan vorige keer. We begonnen nu dus op een heel ander stuk van de rivier wat natuurlijk wel leuk was.
Onderweg nog gestopt bij een waterval waar je onder kon staan maar daarvoor moest je eerst een heuveltje vol met gladde keien beklimmen. Ik heb er halverwege maar van af gezien maar er zaten wel een paar echte die hards in de crew die de klim volbracht hebben. Ook maakte deze organisatie een film die we gekocht hebben en Neil tot een kortere versie zal bewerken. Even alle bekenden skippen.
Morgen weer naar Perth en de twee Adelaides zitten er ook aan te komen. Ik zal blij zijn als ik die twee achter de rug heb want het zijn toch wel killers.
Vanmiddag zijn Madeleine (collega die op visite was) en de zus van Walter Bongaard weer op het vliegtuig richting Nederland gestapt. Ook de zoon van Neill en Margot heeft vanavond de kuierlatten getrokken.
We beginnen zachtjes aan al een beetje aan het einde van deze onderneming te denken. De een meer dan de ander. Ik zal Bali best gaan missen maar heb een heleboel waar ik graag weer voor thuis kom.
Ik zal nog even genieten van de laatste weken hier.
Saturday, March 06, 2004
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment