Liszha's scrappy world

Gisteren ben ik samen met Louis, ondanks een aanhoudende hoofdpijn, waarschijnlijk een overblijfsel van twee nachten vliegen, in de taxi richting Besaki tempel gestapt.
Het hele eiland zag rood van de vlaggen en t-shirts bedrukt met het zwarte hoofd van een stier. Het was hier campagnedag voor Megawati. Tijdens de 2 uur durende rit voerde de kleur rood de boventoon. Af en toe moesten we stoppen voor een optocht van rode mensen die zich ergens op het eiland gingen verzamelen. Blijkbaar was Megawati er ook. Het was werkelijk massaal en ik weet zeker dat Megawati hier als grote overwinnaar uit de bus komt.

De Besaki tempel ligt op Mountain Agung en is de grootste tempel van Bali, ook wel de moedertempel genoemd.
Onze taxichauffeur, Scooby Doo bijgenaamd, is Hindu en stopte vlak voordat we bij de tempel kwamen eerst nog even om te offeren. Het offerbakje en de wierook lag al heel de reis klaar op het dashboard.
Erg mooi allemaal ondanks het ontbreken van de zon, wat het plaatje toch altijd net iets mooier maakt.
Al gewaarschuwd door collega's wisten we dat we er niet onderuit zouden komen met een gids te gaan. De taxichauffeur waarschuwde ons niet meer dan 150.000 roepia te betalen. De entree hadden we al betaald ver voor de parkeerplaats. Nu moesten we met zijn tweetjes eerst een kilometertje omhoog lopen om bij de tempel te komen.
We werden bij een kantoortje geroepen. Aan de officiële status ervan twijfel ik nog steeds maar ze lieten het wel erg officieel en gewichtig overkomen.
We kregen een of ander vaag verhaal van een heel erg serieus kijkende jongen en we moesten voor 8 euro een gids nemen. We zijn gewoon weggelopen nadat ze ons aanbod van 150.000 roepia ( 1 1/2 euro) weigerden.
Al gelijk liep er weer een man naast ons. "Could you please leave" zei Louis nog. Leuk geprobeerd Louis. Uiteindelijk kwamen we overeen voor 150.000 roepia. De man haastte ons eigenlijk alleen maar en kraamde een heleboel onzin uit. Ik heb tegen hem gezegd dat hij wat mij betreft zijn geld kon krijgen en verder kon gaan maar dat wilde hij ook weer niet.
Toen we boven aan de tempel aangekomen even uitrustte op een bankje werd de man toch erg onrustig en begon een heel moeilijk verhaal over dat we alles nu wel gehoord hadden enzo. Het was duidelijk dat hij weg wilde om beneden weer andere argeloze toeristen lastig te gaan vallen. Normaal kreeg hij altijd 300.000 roepia, zei hij. Louis en ik vielen allebei nogal uit tegen hem en hij droop af met 150.000 roepia in zijn zak.

Daarna zijn we rustig naar beneden gelopen en verwonderde ons over de troep die overal lag en de urinegeur die overal vandaan kwam.
Maarten merkte deze stop nog een keer op dat hij in nog geen één land zoveel mensen heeft zien vegen en dat het land desondanks op sommige plekken erg vies kan zijn.
Volgens mij komt dat ook door het ontbreken van vuilniszakken en een goede reinigingsdienst. Aan het einde van de dag gooien bijvoorbeeld de warungs gewoon hun zooi op straat. Ze vegen het nog wel even bij elkaar, dat wel. Na verloop van tijd wordt het wel opgehaald door een wagen met zo'n open laadbak. En stinken joh! Maar er zijn ook plekjes waar al zo lang als ik hier ben vuilnis ligt.

Vanwege de Megawati festaties zijn we met een omweg terug gereden en hebben we nog even Gianyar aangedaan. Heeeeeeeeeeeeele leuke tassen gekocht.

's Avonds hadden we een barbeceu bij Gazebo.
Louis en ik zijn eerst nog met Diane (API) en een airbus captain (Timbul) wat gaan drinken in de jazzclub alvorens richting Gazebo te vertrekken. We hadden ook een stel Api meiden uitgenodigd en uiteindelijk waren we met nog wat aanhang en vrienden van die en gene erbij met een clubje van 30.
Tijdens het eten kregen we van de Api meisjes nog een windgong en een sleutelhanger van Bali. Onwijs lief!
Na afloop nog gedanst en gezongen op de geimpoviseerde dansvloer. De eigenaars Resa en Elian deden lekker mee. Na klachten over geluidsoverlast werd het tijd om te verkassen.
We zijn toen naar Arena Sportcafe gegaan, waar de man van Meyke (API), manager is. Al vrij snel kakte ik in en werd mijn hoofdpijn alleen maar erger en was het alcohol niveau ook wel erg goed op peil.
Taxi naar het hotel genomen en als een blok in slaap gevallen.

Vanochtend, een beetje later dan anders, de sportschool weer onveilig gemaakt. Natuurlijk ging de zon weg toen ik een uurtje of 2 later buiten kwam.
En nu zit ik dus, vergezeld door Barbel (hokje 03), in het internetcafe.