Liszha's scrappy world

Veel te lang niet geschreven. Ik heb het me zo vaak voorgenomen maar het kwam er maar niet van. Wat moet je ook schrijven nu je weer in het oude vertrouwde Nederland zit?
Soms komt er wel ineens iets in me op. Zoals toen ik in een ellenlange rij bij de kassa stond en er naast mij een kassa openging.
De mensen achter in de rij struikelen nog net niet over elkaar om als eerste bij die kassa te zijn. Het komt niet in ze op om de mensen voorin die al het langst wachten voor te laten gaan. Ik erger me groen en geel. Nederlanders kunnen best wel eens bot zijn.
Of de eerste keer na bijna 4 maanden dat ik weer de trappen van Triport bestijg om mijn eerste HV vlucht na Bali te doen. Het is nog donker. Binnen brandt licht. In de verschillende briefingrooms zie ik van veraf al de groene uniformen. Dichterbij gekomen ook nog wat bekende gezichten. Wat een vertrouwd beeld nog steeds.
Verder stik ik van de kiespijn maar heb "gelukkig" morgen een afspraak bij de tandarts.
Zo, ik vind dit wel weer een mooi beginnetje.